Back in bangkok

we zijn er weer! Weer lekker op ons plekje in Bangkok.alleen heeft robert nu niet een kamer met twee maar met drie slaapkamers geboekt. We kunnen hier echt verstoppertje spelen zonder het eerste uur gevonden te worden.... het uitzicht is heerlijk maar we verlangen ook naar Nederland. Dit is geen werkelijkheid, geen ritme om een toekomst op te bouwen. Dus dinsdag stappen we hup hop met zijn 4’tjes in het vliegtuig. Op naar een toekomst samen in Nederland. 

En omdat niet iedereen adoptie-ervaring heeft wil ik daar graag wat dingen over hechting en wennen vertellen. Rachen heeft een lange tijd in een tehuis gewoond. Daar was (natuurlijk) weinig 1 op 1 aandacht. Hij reageert daardoor erg op aandacht. Dat is grappig en leuk maar het is de bedoeling dat hij leert dat wij zijn ouders zijn. Dat hij dus bij pijn, aandacht of verdriet bij ons moet komen. Omdat wij er altijd voor hem zullen zijn. Hoe goed jullie het ook bedoelen we willen jullie daarom vragen hem niet op te tillen, te knuffelen of eten te geven. Natuurlijk mogen jullie bij gevaar altijd reageren maar de reguliere dagelijkse dingen doen we de komende tijd graag zelf. Dat geldt dus ook op Schiphol. Knuffel ons, kijk naar ons als gezinnetje en maak vooral ook wat foto’s (daar zullen wij zelf niet aan toekomen) maar laat Rachen nog even lekker wennen aan ons. Die knuffels komen dan vanzelf wel.